Eerst: zonder mijn beschermengel had ik het 23dingen certificaat niet gehaald.Ze heeft me op twee cruciale momenten doorheen gehaald: 1. toen ik omkwam in de accounts, sociale netwerken en het daarmee omgaan, en 2 toen ik bij ding 22 aangaf alles wel te lezen, maar er geen stuk meer kwam.Ze zorgde er gisteravond voor dat het stuk er wel is gekomen.Dus: dank aan mijn coach!
Dan: de cursus heb ik nauwelijks opgevat als iets waarvoor ik tijd moest vrijmaken-het ging onder alle bedrijven door.Misschien begin ik wel het voorbeeld te worden van de steeds duidelijker wordende vermeniging tussen werk en privé.Bij mijn Facebook,Twitter en Hyves kun je dat ook zien: de oba-en andere bibliotheekcollega's en vrienden : het loopt dwars door elkaar heen.Niet zo gek, als veel collega's ook je vrienden zijn. En sommige vrienden ook collega's. Dit soort dingen zijn dus niet geschikt voor die mensen die zaken netjes gescheiden willen houden. En waarom zou je ook ? In je collegiale en vriendschappelijke contacten heb je het toch meestal over zaken die jou in die collega of vriend het meest aanspreken. Zo ligt het tenminste voor mij. Wsch ga ik nu verder als coach, dus hoef ik niks af te sluiten.En, voordeel, ik ga toch door met datgene wat ik ook in mijn werk als uitdaging blijf zien: het verkopen, het uitdragen van de bibliotheek als informatiecentrum, en waar eigenlijk altijd iets "aardigs" te beleven valt. En daar zijn de 23dingen (en helaas, waarschijnlijk starks 28, of 35, of 72 of 17) een uitermate belangrijk onderdeel van.
2 opmerkingen:
@ Leo, jij boft maar dat je met alle dingen door kan gaan terwijl je werkt!!! Je hebt goeie stukjes geschreven, maar ja dat is ook je vak!
Ik bloos helemaal van je bedankberichtje in je blog.
Ga vooral door met "dingen" schrijven en ik kom je online nog wel eens tegen of in real life.
Een reactie posten